Rozdział 12

Z góry przepraszam... rozdział miał się pojawić w środę a dzisiaj jest sobota... jednak miałam problem z przestawieniem się z tygodnia opalania na ciężką pracę w obu szkołach. Rozumiem waszą złość ale mam nadzieję, że mi wybaczycie. To ... na czym skończyłam opowiadanie? Ah... już pamiętam :) Scena z łazienką. Cóż chciałam sprawić byście miele nadzieję na coś więcej ale to trochę za wcześnie, co? To jej słynne Przepraszam :) Pikantna scena w tym opowiadaniu się pojawi na pewno, ale jeszcze nie teraz... Piszę teraz równoległe opowiadanie więc jak skończę to tak gdzieś za około 40 rozdziałów to pojawi się następne ale to taka informacja dodatkowa :) Zapraszam do czytania i komentowania
Julia
------------------------------------------------------
Dziewczyna odwróciła się i spojrzała na chłopaka, który stał za nią. Gryfonka westchnęła głośno i powiedziała:
-Chyba masz rację, Smoku. musimy pogadać.
-To chodź.
Chłopak chwycił ją za rękę i razem wyszli z Wielkiej Sali. Dziewczyna nie wiedziała gdzie idą lecz po chwili zorientowała się, że idą w kierunku Pokoju Życzeń.
-Pomyśl o pokoju, w którym czas stoi w miejscu - powiedział do niej Ślizgon gdy już dotarli na miejsce.
'Pokój, w którym czas stoi w miejscu' pomyślała
Im oczom ukazały się drzwi nie większe od drzwi do klasy transmutacji. Draco otworzył drzwi i przepuścił w nich Mionę. Weszli do pokoju bardzo przypominającego ich Pokój Wspólny.
-Yy...no to... ten... - Hermi nie wiedziała co powiedzieć
-Hej, spokojnie.Masz minę jakbyś ogoś zabiła - powiedział Draco z uśmiechem - Nie jestem zły za to co się wczoraj wydarzyło. Jestem po prostu zdziwiony i zdezorientowany. to co sie wczoraj stało bardzo mi się podobało. Tylko nie wiem dlaczego przerwałaś.
-No bo ja... ja nie umiem się całować i po prostu ta cała sytuacja mnie przerosła. Ja... nawet nie wiem czemu to zrobiłam.
-Wiesz jakbyś chciała poćwiczyć całowanie to się polecam.
-Malfoy, nie przeginaj.
-Spoko, ale jakby coś to wiesz gdzie mnie szukać.
Hermiona uśmiechnęła się do chłopaka i złapała go za rękę. Prawda była taka, że pomimo tego, że Malfoy czasem dokuczał Hermionie to chłopak właściwie wszędzie z nią chodził a to, że trzymają się za ręce stało się dla nich normą. Obydwoje chcieli czegoś więcej ale byli zbyt dumni by się do tego przyznać.
-Idziemy na lekcje? - spytała Miona
-Jasne. Co dzisiaj mamy na początek?
-Transmutację. Mamy szczęście, że mamy wszystkie lekcje mamy razem.
-Tak, niezwykłe szczęście - odparł zamyślony Ślizgon
-Hej, coś się stało? - spytała zaniepokojona dziewczyna
-Pomyśl jakie to dziwne. Gdyby ktoś powiedział mi pół roku temu, że będę Cię trzymał za rękę to chyba bym mu przyłożył.
-Przeszkadza Ci to? - zapytała
-nie! Tylko to takie nowe dla mnie - odpowiedział
Hermiona nie odpowiedziała tylko przytuliła chłopaka
-Nie puszczaj mnie - szepnął do niej Ślizgon
Hermiona odsunęła się i spojrzała na Dracona
-Draco...
-Miona, proszę...
-Ale o co?
-Ja... Ty... od czasu kiedy Cie chronię... Ja...
-Wyduś to z siebie
-Podobasz mi się
-Draco...Ja...
-Cii...pozwól mi
Draco delikatnie pocałował Mionę a ich pocałunki stały sie desperackie. Obydwoje tego potrzebowali. Nagle Draco przerwał pocałunek.
-Ożesz kurde. Miona wybacz. Ja...
-Spokojnie. Wszystko jest dobrze. Nie przepraszaj. Ja też tego chciałam.
-Naprawdę?
-Tak. Prawda jest taka, że od dłuższego czasu myślę o Tobie.
-Miona.
-Tak?
-Szaleję za Tobą.
Dziewczyna jakby w odpowiedzi pocałowała go.
-Chodźmy już - powiedziała po chwili Gryfonka
-Poczekaj - zaczął Ślizgon - zostaniesz moją dziewczyną?
-Draco...
-Zgódź się. Spróbujemy.
-Właściwie... A co mi tam. Raz się żyje. Zgadzam się.
-Hasting ze mną będzie ci jak w niebie.
-I o to wrócił stary Malfoy.
-Stary, ale jary - odpowiedział chłopak z typowo malfoy'owskim uśmiechem
-Oj, chodź już.
I tym sposobem Draco Malfoy został chłopakiem Hermiony Hasting, dziedziczki Hogwartu.